Reduced Mortality Associated With Vitiligo

The chances of mortality could be low for patients with vitiligo, according to a recent study published in the Journal of Investigative Dermatology.

In the population-based cohort study, researchers explored the mortality of vitiligo as there is limited information about the risks of mortality among these patients. The researchers investigated all-cause and cause-specific mortality of patients with vitiligo compared with controls without vitiligo using a nationwide database.

Exploring vitiligo mortality in a national cohort would allow a greater understanding of the burden of the autoimmune disease and lead to a deeper understanding of its nature, the authors of the study claim.

The study included a total of 107,424 patients in Korea with vitiligo and 537,120 matched controls without vitiligo who were observed between 2002 and 2019. The mean age of included patients was ~48 years, and 39.61% were male.

Patients’ medical records were thoroughly analyzed and revealed that individuals with vitiligo experienced significantly reduced risks of mortality across a spectrum of diseases.

Of these findings, the risks associated with infectious, oncologic, hematologic, endocrine, neurologic, cardiovascular, respiratory, and renal/urogenital diseases were markedly lower in patients with vitiligo, the study revealed.

Previous studies have highlighted the co-occurrence of vitiligo with various autoimmune diseases, pointing to shared genetic alterations involved in immune activation and regulation. Specific immune responses have been identified as contributors to melanocyte destruction, authors shared.

What sets this study apart is that vitiligo seems to present a protective effect against mortality, particularly when it comes to infections, inflammation, and cancers.

Researchers suggest that the role of autophagy in vitiligo, a self-degradation process that regulates cellular homeostasis, could also relate to their findings.

Previous studies suggest that increased expression of autophagy markers in vitiligo skin may play a protective role against metabolic stress and external degenerative processes. In addition, autophagy's regulation of the innate immune system could provide defenses against viral infections.

The study also aligns with prior research indicating a reduced risk of malignancies in patients with vitiligo. In fact, the risk of internal malignancies, including cancers of the colon, rectum, ovary, and lung, was significantly decreased in individuals with vitiligo. The findings suggest that vitiligo may provide a form of immunity against cancer development.

Additionally, the study considers the role of treatments for vitiligo in contributing to reduced mortality. While there is no drug specifically approved for vitiligo, treatments such as phototherapy could have broader health implications.

For example, studies have suggested that ultraviolet B radiation, a component of phototherapy, may influence internal organs beyond the skin, offering benefits such as reducing the risk of atherosclerosis and improving blood pressure, the study mentioned.

However, there are certain limitations to the study which include the absence of information on disease severity and subtypes of vitiligo, potential unmeasured factors, and not having different populations observed.

The authors of the study believe the findings contribute toward the mortality risks associated with vitiligo, challenging previous beliefs about the outcomes of autoimmune conditions.

They added the unexpected protective effects observed in vitiligo patients open avenues for further research to unravel the underlying mechanisms and potential implications for patient management.

Reference

1. Ju HJ, Kang H, Han JH, Lee JH, Lee S, Bae JM. All-cause and cause-specific mortality among patients with vitiligo: a nationwide population-based study in Korea. J Invest Dermatol. 2023;S0022-202X(23)02481-8. doi:10.1016/j.jid.2023.07.007

Vitiligolularda Ölüm Riski Daha Düşük!

Kore'de yayınlanan yakın tarihli bir araştırmaya göre, vitiligolu hastalarda ölüm şansı düşük olabilir.

Nüfusa dayalı kohort çalışmasında, bu hastalar arasındaki ölüm riskleri hakkında sınırlı bilgi olduğundan araştırmacılar vitiligonun ölüm oranını araştırdı. Araştırmacılar, ülke çapında bir veri tabanı kullanarak vitiligolu hastaların tüm nedenlere ve nedene özel ölümlerini, vitiligosuz kontrollerle karşılaştırarak araştırdılar.

Çalışmanın yazarları, ulusal bir kohortta vitiligo mortalitesinin araştırılmasının, otoimmün hastalığın yükünün daha iyi anlaşılmasına olanak sağlayacağını ve doğasının daha iyi anlaşılmasına yol açacağını iddia ediyor.

Çalışmaya Kore'de 2002 ile 2019 yılları arasında gözlemlenen vitiligolu toplam 107.424 hasta ve vitiligosuz 537.120 eşleştirilmiş kontrol dahil edildi. Dahil edilen hastaların ortalama yaşı ~48 idi ve %39,61'i erkekti.

Hastaların tıbbi kayıtları kapsamlı bir şekilde analiz edildi ve vitiligosu olan bireylerin çeşitli hastalıklarda ölüm risklerinin önemli ölçüde azaldığını ortaya çıkardı.

Çalışma, bu bulgulardan enfeksiyöz, onkolojik, hematolojik, endokrin, nörolojik, kardiyovasküler, solunum ve böbrek/ürogenital hastalıklarla ilişkili risklerin vitiligo hastalarında belirgin şekilde daha düşük olduğunu ortaya çıkardı.

Önceki çalışmalar, vitiligonun çeşitli otoimmün hastalıklarla birlikte ortaya çıktığını vurgulamış ve bağışıklık aktivasyonu ve düzenlenmesinde yer alan ortak genetik değişikliklere işaret etmiştir. Yazarlar, melanosit yıkımına katkıda bulunanlar olarak spesifik bağışıklık tepkilerinin tanımlandığını paylaştı.

Bu çalışmayı farklı kılan şey, vitiligo'nun özellikle enfeksiyonlar, iltihaplanma ve kanserler söz konusu olduğunda ölüm oranlarına karşı koruyucu bir etki göstermesidir.

Araştırmacılar, hücresel homeostazı düzenleyen bir kendi kendine bozulma süreci olan vitiligodaki otofajinin rolünün de bulgularıyla ilişkili olabileceğini öne sürüyorlar.

Önceki çalışmalar, vitiligo derisinde artan otofaji belirteçlerinin ekspresyonunun, metabolik strese ve dış dejeneratif süreçlere karşı koruyucu bir rol oynayabileceğini öne sürüyor. Ayrıca otofajinin doğuştan gelen bağışıklık sistemini düzenlemesi viral enfeksiyonlara karşı savunma sağlayabilir.

Çalışma aynı zamanda vitiligosu olan hastalarda malignite riskinin azaldığını gösteren önceki araştırmalarla da uyumludur. Aslında vitiligosu olan kişilerde kolon, rektum, yumurtalık ve akciğer kanserleri de dahil olmak üzere iç malignitelerin riski önemli ölçüde azalmıştır. Bulgular vitiligo'nun kanser gelişimine karşı bir tür bağışıklık sağlayabileceğini düşündürmektedir.

Ek olarak, çalışma vitiligo tedavilerinin mortalitenin azaltılmasına katkı sağlamadaki rolünü de değerlendirmektedir. Vitiligo için özel olarak onaylanmış bir ilaç bulunmamakla birlikte, fototerapi gibi tedavilerin sağlık üzerinde daha geniş etkileri olabilir.

Örneğin çalışmalar, fototerapinin bir bileşeni olan ultraviyole B radyasyonunun derinin ötesindeki iç organları etkileyebileceğini, ateroskleroz riskini azaltmak ve kan basıncını iyileştirmek gibi faydalar sağlayabileceğini ileri sürdü.

Ancak çalışmanın, hastalığın ciddiyeti ve vitiligo alt tipleri hakkında bilgi bulunmaması, potansiyel ölçülemeyen faktörler ve farklı popülasyonların gözlemlenmemesi gibi bazı sınırlamaları vardır.

Araştırmanın yazarları, bulguların vitiligo ile ilişkili ölüm risklerine katkıda bulunduğunu ve otoimmün durumların sonuçları hakkındaki önceki inançları çürüttüğüne inanıyor.

Vitiligo hastalarında gözlemlenen beklenmedik koruyucu etkilerin, altta yatan mekanizmaların ve hasta yönetimine yönelik potansiyel sonuçların ortaya çıkarılması için daha fazla araştırmaya açık yollar olduğunu eklediler.

Referans

1. Ju HJ, Kang H, Han JH, Lee JH, Lee S, Bae JM. All-cause and cause-specific mortality among patients with vitiligo: a nationwide population-based study in Korea. J Invest Dermatol. 2023;S0022-202X(23)02481-8. doi:10.1016/j.jid.2023.07.007

Newly Discovered Genes Could Change Vitiligo Treatment

 

A recent study has revealed 135 previously unknown genes that play important roles in regulating melanin production in humans—and that could lead to melanin-modifying drugs for vitiligo and other pigmentation diseases.

The research team was led by Vivek Bajpai, assistant professor in the School of Sustainable Chemical, Biological and Materials Engineering at the University of Oklahoma, with collaborators from Stanford University, where Bajpai did postdoctoral work.

Melanin synthesis is compartmentalized within the melanosome, in specialized pigment cells (melanocytes). The synthesis of melanin within the melanosomes varies, which is why human skin, hair, and eye color vary. Pigmentation-related diseases are associated with disruptions in melanogenesis.

Melanin’s particular physicochemical properties, such as high refractive index, determine its optical properties, the researchers wrote in their article, published in Science on Aug. 11. “We reasoned that an accumulation of melanin within melanosomes would change melanocytes’ light-scattering properties.”

Bajpai developed a novel method to detect and quantify the melanin-producing activity of melanocytes: Passing light through the melanocytes, he could record whether the light was absorbed or scattered by the melanin. “If there are a lot of melanin-producing melanosomes,” he said in a University of Oklahoma press release, “the light will scatter much more than in cells with little melanin.”

The team measured light scattering through flow cytometry, capturing “dynamic shifts” in melanin levels within melanosomes. They used CRISPR-Cas9 technology to genetically engineer cells, and conducted a genome-wide genetic screen, systematically removing more than 20,000 genes from hundreds of millions of melanocytes.

Their screen identified 169 genes, including some that were previously known and 135 new melanin-promoting genes whose deletion was associated with reduced light scattering—in other words, loss of melanin.

The melanin-promoting genes are involved in diverse biological pathways, such as transcription regulation, RNA processing, and endosomal transport, the researchers say. “Consistent with their melanin-promoting role, the expression of the majority of our screen hits is elevated in darkly pigmented, compared with lightly pigmented, human melanocytes. Our analyses revealed that select melanin-promoting genes are associated with skin color variation and show evidence of local adaptation in human populations.”

By focusing on specific previously unidentified candidates, the researchers say, “we implicated a new cargo recycling pathway in melanosome function and identified a transcription factor involved in melanosome maturation. Our work provides a rich resource for further studies of melanogenesis and its relationship with skin color variation and human diseases.”

Their findings are also meaningful to a broad swath of science beyond dermatology. Bajpai’s method of targeting melanin-producing genes could lead to prevention of fungi- and bacteria-related diseases in humans and crops.

Reference: https://www.managedhealthcareexecutive.com/view/newly-discovered-genes-could-change-vitiligo-treatment

Cilt rengiyle ilişkili 135 yeni gen tespit edildi

 

İnsanlara cilt rengini veren pigmentasyonla ilgili 135 yeni gen tanımlandı. ABD'de yapılan araştırmadaki bulguların cilt kanseri ve vitiligo tedavilerinde yeni ilaç ve yol arayışına yön vermesini bekleniyor.

News Medical Life Sciences; Oklahoma Üniversitesi'nden Vivek Bajpai ve Stanford Üniversitesi'nden araştırmacılar tarafından yapılan çalışmada, insanlara cilt rengini veren pigmentasyonla ilişkili 135 yeni gen tanımlandığını yazdı. Araştırmacılar, cilt pigmenti de olarak da tanımlanan melanin üretimini etkileyen, işlevsel olarak farklı 169 gen bulurken bunlardan 135'inin daha önce pigmentasyon ile ilişkili olmadığı tespit edildi.

Araştırmaya göre, yeni keşfedilen KLF6 ve COMMD3 isimli iki genden KLF6 isimli DNA bağlayıcı protein, insanlarda ve hayvanlarda melanin üretimi kaybına yol açarken diğer türlerde ise melanin üretiminde rol oynuyor. COMMD3 ise, melanozomların asitliğini kontrol ederek melanin sentezini düzenliyor.

Cilt kanseri araştırmalarını etkileyecek

Bajpai, çalışmayla ilgili "Melanini neyin düzenlediğini anlayarak daha açık tenli insanları melanomdan veya cilt kanserinden korumaya yardımcı olabiliriz. Bu yeni melanin genlerini hedefleyerek vitiligo ve diğer pigmentasyon hastalıkları için melanin değiştiren ilaçlar da geliştirebiliriz" açıklamasında bulundu. Araştırmacılar, bu tür melanin üreten genleri keşfederek mikroplara ve hastalıklara karşı etkili müdahaleler geliştirebilir. Araştırma, Journal Science  adlı dergide yayımlandı.

Kaynak: Gazete Oksijen

Vitiligo Clinic and Research Center at UMass Chan to coordinate $3.75 million remote clinical study

 

Researchers at the University of Massachusetts (UMass) Chan Medical School are currently embarking on a multi-million-dollar clinical study aiming to identify the biological and molecular signatures that may predispose at-risk individuals to developing vitiligo.1

The $3.75 million study is being funded by the National Institute of Allergy and Infectious Diseases and is led by John Harris, MD, PhD, chair and professor of dermatology and director of the Vitiligo Clinic & Research Center; Manuel Garber, PhD, professor of molecular medicine, a member of the Program in Bioinformatics and Integrative Biology, and director of the Bioinformatics Core at UMass Chan; and Medhi Rashigi, MD, assistant professor of dermatology.

The researchers note that after the first year of vitiligo treatment, depigmentation is likely to return in as many as 40% of patient cases. This is compounded, they say, by a scarcity of samples and data from a cohort of patients who are representative of the collective of those with the condition, despite a significant link between genetics and vitiligo.1

Study enrollment began on June 25, 2023, or World Vitiligo Day. Over the course of the next 5 years, researchers hope to enroll around 1,000 participants in the study, which will be conducted entirely remotely. It is anticipated that of these 1,000 participants, 200 will have a clinical vitiligo diagnosis, while the remainder of participants will be family members or direct blood relatives of those with vitiligo.

Because of the link between genetics and vitiligo, Harris, Garber, and Rashigi say that they anticipate between 40 to 60 of the 800 familial participants without vitiligo will develop vitiligo at some point throughout the study’s duration.

Sampling will be conducted on a semi-annual basis, with participants being asked to complete questionnaires and submit blood, saliva, and skin tissue samples every 6 months. The questionnaires will garner data related to patients’ health, diet, and overall lifestyle. Researchers will examine the samples and questionnaire outcomes to identify environmental and outside factors, disease onset and severity, antibodies, biomarkers, and subclinical signatures of disease.

“Using this information, clinical scientists can build models to predict disease onset, progression and relapse,” according to UMass Chan Medical School.1 “Information gleaned from the clinical study can also be used to inform the course of other autoimmune diseases in which the body’s immune system attacks its own cells.”

Reference: https://www.umassmed.edu/news/news-archives/2023/06/clinical-study-aims-to-identify-early-molecular-and-biological-signatures-of-vitiligo/